Συντηρητική Αντιμετώπιση Υπερπλασίας του Ενδομητρίου

Εκτός της ριζικής αντιμετώπισης της υπερπλασίας του ενδομητρίου, που δεν είναι άλλη από την ολική υστερεκτομία με τα των εξαρτημάτων, για τις ασθενείς που επιθυμούν την διατήρηση της γονιμότητας, υπάρχουν συντηρητικές μέθοδοι αντιμετώπισης της νόσου τόσο χειρουργικές όσο και φαρμακευτικές:

• • Χειρουργική προσέγγιση

• • • • Απόξεση ενδομήτριας κοιλότητας
      • Υστεροσκοπική εκτομή του ενδομητρίου (resection
      • Υστεροσκοπική εξάχνωση του ενδομητρίου (ablation)

• • Ορμονική προσέγγιση

• • • • Κυκλική ή συνεχής χορήγηση προγεσταγόνων
      • GnRHa
      • Ανταγωνιστές της αρωματάσης (aromatase inhibitors)
      • Ενδομήτριο σπείραμα λεβονοργεστρελης (IUD-levonorgestrel)
      • Ενδομήτριο σπείραμα δαναζόλης (IUD-danazol)

Η απόξεση της ενδομήτριας κοιλότητας αποτέλεσε επιτυχή θεραπεία στις μισές περιπτώσεις ασθενών με υπερπλασίες χωρίς ατυπίες, ενώ κατάφερε να επιφέρει λύση του προβλήματος μόνο στο 20% των ασθενών με υπερπλασία με ατυπία. Η υστεροσκοπική εκτομή ή εξάχνωση του ενδομητρίου μπορούν να επιφέρουν λύση του προβλήματος επηρεάζοντας όμως την γονιμότητα των ασθενών, αφού ο αντικειμενικός σκοπός των παραπάνω μεθόδων είναι η ολική αφαίρεση ή η καταστροφή της λειτουργικής στοιβάδας του ενδομητρίου.

Η κυκλική ή η συνεχής χορήγηση προγεσταγόνων, σε προεμμηνοπαυσικές και μετεμμηνοπαυσιακές ασθενείς αντίστοιχα, φαίνεται ότι αποτελούν την πιο δοκιμασμένη μέθοδο φαρμακευτικής θεραπείας στην υπερπλασία του ενδομητρίου. Η μεδροξυπρογεστερόνη (medroxyprogesterone-PROVERA 10mg) καθώς και η νορεθιστερόνη (norethisterone-PRIMOLUT 5mg) αποτελούν τα προγεσταγόνα εκλογής στην κυκλική χορήγηση (14 ημέρες/μήνα από την 10η – 24η ημέρα του καταμήνιου κύκλου και για 6 μήνες). Οι συνήθεις δόσεις που έχουν δοκιμαστεί είναι 10-15mg νορεθιστερόνης ή 10-30mg μεδροξυπρογεστερόνη ημερησίως. Σε ότι αφορά την συνεχή χορήγηση προγεστερόνης φαίνεται ότι το φάρμακο εκλογής είναι η οξική μεγεστρόλη (megesterol acetate-MEGACE 160mg) με δόσεις χορήγησης από 40-160mg ημερησίως. Το παραπάνω θεραπευτικό σχήμα συνεχούς χορήγησης μεγεστρόλης χρησιμοποιείται κυρίως στις περιπτώσεις υπερπλασιών με ατυπία τόσο προ όσο και μετεμμηνοπαυσιακών ασθενών (3-4 μήνες), προκαλώντας κλιμακτηρική συμπτωματολογία στην πρώτη ομάδα των ασθενών.

Τα ποσοστά υποστροφής της νόσου με τις προγεστερονικές θεραπείες για τις περιπτώσεις υπερπλασίας χωρίς ατυπία κυμαίνονται από 80-100%, το ποσοστό εξέλιξης σε υπερπλασία με ατυπία είναι περίπου 3%, ενώ η εμφάνιση καρκινώματος δεν ξεπερνά το 1%. Για τις υπερπλασίες με ατυπία το ποσοστό υποστροφής της νόσου είναι περίπου 65% (56-84%), επιμονή της νόσου παρατηρείται σε ποσοστό 30%, ενώ εξέλιξη σε καρκίνο του ενδομητρίου από 2% έως 14%. Το ποσοστό των κυήσεων που επιτεύχθηκε στις παραπάνω ασθενείς μετά από τις προγεστερονικές θεραπείες ανήλθε στο 30%.

Οι υπόλοιπες ορμονικές θεραπείες είναι λιγότερο δοκιμασμένες από αυτήν της προγεστερόνης, όμως με εξίσου καλά αποτελέσματα σε ότι αφορά την υποστροφή της νόσου (Πίνακας 3). Πρόσφατη μεταανάλυση που συνέκρινε την χρήση της από του στόματος (PO) χορήγησης προγεστερόνης σε σχέση με την τοποθέτηση ενδομήτριου σπειράματος λεβονοργεστρέλης (MIRENA), έδειξε μικρότερο ποσοστό υποτροπής της σύνθετης υπερπλασίας και υπερπλασίας με ατυπία μετά από PΟ χορήγηση προγεστερόνης, ενώ δεν υπήρξε διαφορά μεταξύ των δύο μεθόδων σε ότι αφορά την απλή υπερπλασία.